Boże, w Trójcy Jedyny,
Ty powołałeś Błogosławioną Anielę Salawę,
aby służyła Tobie i bliźnim w trudnych okolicznościach ich życia.
Wysłuchaj nasze modlitwy, które za jej wstawiennictwem w pokorze Ci przedstawiamy.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Błogosławiona Aniela Salawa, najmłodsza z dziesięciorga dzieci Bartłomieja i Ewy Salawów, urodziła się 9 września 1881 roku. Wielodzietna rodzina, mimo posiadania gospodarstwa i zarobków z kowalstwa, prowadziła życie bardzo skromne, często na granicy skrajnego ubóstwa. Nigdy jednak nie zabrakło im wiary i pobożności. Rodzinnym zwyczajem było wspólne śpiewanie pieśni religijnych, czytanie nabożnych książek, uczestnictwo w modlitwach i nabożeństwach.

Narastające zubożenie wsi galicyjskich, w tym i Sieprawia, spowodowało, że Aniela mogła odebrać tylko najbardziej podstawowe wykształcenie. Uczęszczając do szkoły przez dwa lata nauczyła się czytać i pisać, cały czas pomagając rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa. Gdy ukończyła 16 lat, rodzice postanowili wydać ją za mąż. Anielka jednak sprzeciwiła się ich zamiarom, w czym poparły ją starsze siostry, pracujące w Krakowie jako służące. Sprowadziły one Anielę do Krakowa i, aby zapewnić jej źródło utrzymania wyszukały jej pracę. Dlatego od późnej jesieni roku 1897, przez dwadzieścia lat Aniela Salawa pracowała w Krakowie jako służąca, w różnych miejscach i u różnych rodzin. Ciężka praca nie odrywała jej myśli od religii i wiary. W wieku osiemnastu lat złożyła śluby czystości, starała się również jak najczęściej uczestniczyć w Mszy św., przynosiła do kościoła kwiaty i haftowane przez siebie obrusy. Przez jakiś czas Aniela nosiła się również z zamiarem wstąpienia do któregoś z klauzurowych klasztorów, jednak z powodu słabego zdrowia i braku wymaganego posagu odmówiono jej przyjęcia.

Przyszła błogosławiona upodobała sobie zwłaszcza dwa kościoły: oo. Redemptorystów oraz oo. Franciszkanów. Zapisała się również w 1900 roku do założonego rok wcześniej Stowarzyszenia Sług Katolickich im. św. Zyty, patronki służących. Stowarzyszenie mieszczące się przy ul. Mikołajskiej 30 posiadał schronisko dla bezdomnych dziewcząt, kuchnię, szpitalik i bibliotekę. Przynależność do Stowarzyszenia, zwanego Zytkami, zastępowała Anieli wcześnie utracony dom rodzinny oraz rekompensowała brak własnego ogniska domowego.

Począwszy od 1903 roku Aniela Salawa przystępowała codziennie do Komunii Świętej. 15 maja 1912 roku rozpoczęła nowicjat Trzeciego Zakonu św. Franciszka, zaś 6 sierpnia 1913 roku złożyła przysięgę tercjarską.

Po wybuchu I wojny Aniela zaczęła posługiwać rannym żołnierzom, odwiedzając ich w lazaretach, przynosząc jedzenie i dobre słowo. Dzieliła się też swoimi skromnymi racjami żywnościowymi z najbiedniejszymi mieszkańcami miasta. Wytężona praca i mizerne odżywianie podkopały niezbyt silne zdrowie Anieli. Nasiliły się jej poprzednie dolegliwości, zachorowała też na żołądek i stwardnienie rozsiane. Ponieważ wyglądała na osobę zdrową i krzepką, szybko wypisano ją ze szpitala.

Ostatnie lata przeżyła w skrajnym ubóstwie, mieszkając w maleńkiej celce w suterenie przy ul. Radziwiłłowskiej 20. Opuszczona przez obawiających się zarażenia ludzi, coraz ciężej chora, do końca pozostała wierna miłości Jezusa. Na cztery dni przed śmiercią została przeniesiona do szpitaliku przy ul. Mikołajskiej, gdzie po przyjęciu sakramentu chorych, zmarła 12 marca 1922 roku. Przy prowadzonym przez oo. Franciszkanów pogrzebie, który odbył się 15 marca na Cmentarzu Rakowickim, asystowali oo. Jezuici i Redemptoryści.

Niedługo po śmierci Anieli Salawy zaczęto doznawać za jej przyczyną cudownych uzdrowień, które oo. Franciszkanie skrupulatnie rejestrowali. 13 maja 1949 roku doczesne szczątki Błogosławionej umieszczono w mensie ołtarza Kaplicy Męki Pańskiej oo. Franciszkanów. Nieco później rozpoczęto również starania o beatyfikację, które od samego początku popierał Ojciec Święty Jan Paweł II. On również, 13 sierpnia 1991 roku, na krakowskim Rynku Głównym, wyniósł ją na ołtarze. Powiedział wówczas: "Jest to dla mnie ogromna radość, że mogłem dzisiaj w Krakowie wynieść do chwały błogosławionych Anielę Salawę. Ile razy modliłem się przy jej relikwiach, jak głęboko zapadły mi w pamięci, w serce, te słowa: >Panie! Żyję, bo każesz, umrę, bo zechcesz, zbaw mnie, bo możesz< (...) Tak pisze, tak woła do Chrystusa Aniela: >Pragnę, abyś był tak uwielbiony, jak jesteś wyniszczony<. I jeszcze o swoim własnym powołaniu, a raczej o tym, które dał jej Bóg: >Wobec duszy mojej Pan Bóg miał zamiary wielkie, stwarzając mnie na swój własny obraz<. Niech te słowa Błogosławionej naszej rodaczki, sieprawianki i krakowianki, pozostaną w naszej pamięci i w naszych sercach".


"Anielowa" Droga Krzyżowa


Litania do błogosławionej Anieli Salawy

Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie elejson. 

Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas. 

Ojcze z nieba Boże, - zmiłuj się nad nami 

Synu Odkupicielu świata Boże, 

Duchu Święty Boże, 

Święta Trójco Jedyny Boże, 

Święta Maryjo, Służebnico Pańska - módl się za nami 

Święty Franciszku, wzorze franciszkańskiej drogi 

Błogosławiona Anielo Salawo 

Siostro świętych Pańskich 

Zjednoczona z Bogiem 

Uczestniczko Chrystusowej Ofiary 

Naśladująca Zbawiciela w przebłaganiu za ludzkie zniewagi 

Ofiaro wynagradzająca za grzechy 

Przyjmująca dobrowolnie cierpienia za bliźnich 

Świadomie uczestnicząca w Krzyżu Chrystusowym 

Dobrowolnie obierająca stan służącej 

Służąca Bogu przez uczciwą pracę 

Cierpliwie znosząca utrudzenia służby 

Przeniknięta duchem wiary i pobożności 

Stanowcza i cicha wobec przeciwności 

Wyrozumiała dla drugich 

Odpowiedzialna za współpracownice i przyjaciółki 

Rozumiejąca swoją role w Kościele 

Nosząca w sercu troskę o szerzenie wiary 

Wspierająca misje modlitwą i ofiarą 

Pałająca miłością do Ojczyzny 

Modląca się o wolną i katolicką Polskę 

Opiekująca się rannymi żołnierzami w szpitalach 

Zachęcająca do przyjmowania sakramentów świętych 

Pouczająca błądzących o prawdach wiary 

Patronko Franciszkańskiego Zakonu Świeckich 

Pomagająca studiującej młodzieży 

Orędowniczko ciężko chorujących 

Orędowniczko nasza przed Bogiem 

*Patronko Sieprawia. 

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie! 

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie! 

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!

K: Jezu, w Twoim Królestwie. 

W: Służyć znaczy królować. 

Módlmy się: 

Miłosierny Boże, z Twojego natchnienia bł. Aniela Salawa, 

uczestnicząc w prorockiej, kapłańskiej i królewskiej misji Chrystusa, 

z miłością wypełniała swoje powołanie jako służąca. 

Spraw, przez jej wstawiennictwo, 

abyśmy byli wierni łasce chrztu świętego, służąc  ochotnie Tobie i braciom.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Lekcja o bł. Anieli Salawie

rozne-pl-18
969104
Dzisiaj: 98
Wczoraj: 121
Ten miesiąc: 706